Meditatie December 2017

geplaatst in: meditaties | 0

‘Maar uit de stronk van Isaï schiet een telg op,

een scheut van zijn wortels komt tot bloei.’

Jesaja 11 vers 1

 

Deze Bijbeltekst is de bron geweest van een beroemd adventslied: ‘Er is een roos ontloken.’ Een lied dat vaak in de adventsperiode wordt gezongen. Ook de groep Sela heeft daar een mooie versie van gemaakt. Het is een oud lied dat waarschijnlijk in de 16de eeuw is ontstaan en vooral verspreidt is in Europa vanwege de boekdrukkunst die opkwam. Oorspronkelijk had het lied 23 verzen, maar dat zingt niemand meer denk ik.

 

Het mooie van het lied is dat het aansluit bij het Oude Testament. Het neemt ons mee naar Jesaja 11 en laat ons zien dat daar al de hoop van de Messias terug te vinden is.

Er worden in Jesaja veel waarschuwingen uitgesproken. God waarschuwt en spreekt oordelen uit. Het lijkt hopeloos verloren. Maar tussen alle oordelen door laat God zien dat er bij Hem nog altijd hoop is. God gebruikt allerlei beelden om dit duidelijk te maken. In Jesaja 9 spreekt God over licht en hier in Jesaja 11 gebruikt hij het voorbeeld van een stronk die tot bloei komt. (In Jesaja 35 zal zelfs de woestijn bloeien als een roos).

Het lijkt allemaal over te zijn als je de gekapte boom ziet liggen (Jesaja 10 vers 34 en 35). Dat was het dan. Maar God laat ons zien dat er op die stronk van de omgekapte boom iets nieuws groeit en tot bloei komt.

De stronk staat voor het handjevol ballingen van het volk Israël dat na de ballingschap terugkeert. Daaruit zal de Messias komen. Mattheus 1 vers 1-16 laat ons duidelijk zien waar Jezus vandaan komt in zijn geslachtsregister.

Als je Jesaja 11 verder leest wordt het duidelijk dat het niet zomaar een afstammeling is van Israël maar dat alleen Jezus Christus de Messias kan zijn. Hij spreekt het oordeel, Hij brengt vrede, zelfs de dierenwereld her ordent Hij, Hij brengt de stammen van Israël uit alle volken bij elkaar. Hij zal als een vaandel voor alle volken staan.

 

God laat hier in Jesaja 11 opnieuw zien dat Hij trouw is. God is het die zich aan Zijn verbond houdt. Ook al was Israël ontrouw aan het verbond: God is trouw.

God laat ons hier in Jesaja 11 zien dat Hij een God van hoop is. Juist de adventsperiode wil ons er opnieuw van bewust maken dat er bij God hoop is. Ook al lijkt het hopeloos en zien we geen uitweg meer. Onze hoop is in God. Laatst kwam ik een liedje tegen in het Farsi (Omidam bar tost) dat mij daar ook weer opnieuw op wees. Onze hoop ligt in Gods handen! Dat mogen we steeds weer opnieuw leren. En dat is best moeilijk. Zeker in sommige hopeloze situaties in onze gemeente. Dan moeten we toch weer tegen elkaar zeggen: In Gods handen ligt onze hoop.

God laat ons hier in Jesaja 11 heel sterk een weg van herstel zien. Waar wij denken dat alles doods is, is er leven (de twijg en de bloem die uit de stronk groeit en bloeit). En waar wij van denken dat het zo klein is, juist daaruit ontstaat de grootste ommekeer in deze wereld.

Er ontstaat een paradijselijk koninkrijk (vers 6-9). De vervloeking uit Genesis 3 wordt opgeheven. Geen vijandschap meer tussen mens en dier en dieren onderling. Niemand zal meer kwaad doen en men zal geen verwoesting meer aanrichten.

De aarde zal vol zijn van de kennis van de heerlijkheid van God (vers 9). Dat is geen kennis van het hoofd, maar kennis van ons hart en heel ons wezen. Het zal ons leiden tot ontzag voor de Heer en lofprijzing. De hele aarde is vol van Zijn heerlijkheid.

Wat een boodschap van hoop bij een omgehakte boom en een boomstronk. Waar wij denken dat het voorbij is, begint juist Gods heerlijkheid.

Houdt hoop. Want onze hoop is in Gods handen!

Amen

 

Fritz Kaiser